Lammetjes scoren in de krant. Nou ja, dat snappen we wel, ze zijn nou eenmaal leuk! Zo stonden we in een week tijd zowel in De Stad Wageningen als in De Gelderlander (regio Vallei).

Zo rond Valentijnsdag verwachtten we de eerste lammetjes, met een paar dagen speling. En jawel hoor, op woensdagavond 12 februari lammerden de eerste twee ooien af, met allebei een mooi gezond lam. Ik was voor m’n werk toevallig met fotograaf Guy Ackermans op stap de dag erna, en vroeg of hij even wilde kijken. Nou, graag! En toen heeft hij een mooie foto van ons gemaakt met onze eerstelingetjes. Ons plaatselijke huis-aan-huisblad De Stad Wageningen plaatste de foto een halve pagina groot in de krant!

En toen vond ik dat Guy zelf ook wel een keertje op de foto mocht staan!

  Foto’s Guy Ackermans (behalve die waar hij zelf op staat, die heb ik gemaakt)

Een paar dagen later belde De Gelderlander. De regio-reporter had onze berichten op Facebook gezien, en stuurde fotograaf Sven Menschel langs. En dus stond er de volgende dag een prachtig stuk in De Gelderlander!

Foto’s Sven Menschel

Dat was een enerverend tochtje 29 januari, met de kudde van Achterberg naar de Slaperdijk in Veenendaal. Met Thomas voorop, ik achterop, en Arie met de auto er achteraan.

Ik moest op een gegeven moment het verkeer stilzetten om met de kudde over te kunnen steken (terwijl de kudde een eindje terug stond te wachten), en had bedacht: na deze auto ga ik de rest stilzetten. Maar toen schoot hond Finnick net voor die laatste auto langs. BAF! Die arme chauffeur (die er ook niets aan kon doen) en ik schrokken ons allebei rot! Finnick stond gelukkig gewoon weer op. Hij had een beetje bloed aan zijn tong, verder niets. De auto had meer schade (de grille was gebroken en de nummerplaat lag op straat).
We hebben later Finnick laten checken door de dierenarts, maar die kon helemaal niets vinden. Die hond is van beton! Wat een bikkel!

De lammertijd barst bijna los, op Valentijnsdag verwachten we de eerste lammetjes. Een goed moment om onze kudde lammervrijwilligers even bij elkaar te drijven en ieders geheugen op te frissen (de meeste vrijwilligers lopen al jáááren mee).

Even weer alles langslopen over voeren, lammerverzorging, úitmesten en waar die mest dan heen moet, administratie van geboren lammetjes (heel belangrijk). En over koffie zetten, en dat dat niet tegelijk kan met een pizza in de oven, want dan slaat de stop door (ook heel belangrijk!).

Nou, laat de lammeren nu maar komen!

De begrazingsprojecten op de Utrechtse Heuvelrug en de Zuid-Veluwe zitten er weer op! De opdrachtgevers zijn dik tevreden, en de schapen lopen weer bij de melkveehouders in het Binnenveld. Dat gaat met gesloten beurs: de boeren zijn blij dat het gras mooi kort het voorjaar in gaat (voor de koeien is het ’s winters te nat, die lopen de grasmat stuk), en wij hebben te eten voor de schapen. Iedereen blij!

Op de Kerstmarkt in Wageningen-centrum komend weekend (21-22 dec) staat een goedgevulde kraam van Wageningen Eet Duurzaam, het platform van producenten uit Wageningen en omstreken, in samenwerking met de Agrarische Natuurvereniging het Binnenveld. Met sappen, jams, advocaat, eieren, kruidenthee, chutneys, honing, kaas, stoofpotjes, bieren en wijnen heb je keus genoeg voor als je nog een leuk, lokaal en duurzaam kerstcadeautje wilt voor je schoonvader of je tante. Dus we zien je graag!

Met zo’n cadeau voor jezelf of een ander geniet je van de 5 voordelen van lokaal en duurzaam:

1. Weet precies waar je eten vandaan komt
2. Steun lokale ondernemers
3. Eet heerlijk verse en duurzaam
4. Houd het landschap mooi
5. Bespaar voedselkilometers

Tijdens de kerstmarkt kan je ook genieten van optreden van verschillende koren. De Kerstman is het hele weekend in het centrum aanwezig. Hij loopt rond in de winkelstraten en gaat graag met iedereen op de foto! Zaterdag 21 december is de kerstmarkt van 10.00-17.00 uur en op zondag 22 december van 13.00-17.00 uur. Op zondag is het tevens koopzondag in het centrum.

Afgelopen weekend stond de collectieve kraam ook al op de Dickensmarkt in Bennekom (zie foto hierboven).

Nou schreef ik net dat geiten zo fotogeniek zijn, maar eigenlijk slaat dat nergens op dus. Want moet je deze foto’s zien die Veenendaalse fotograaf Ton van Kooten op 10 november maakte op de Plantage Willem III! Geweldig toch! En ook onze eigen Thomas staat er mooi op met de honden Bryn en Finnick.

We mochten ze aan jullie laten zien, maar uiteraard wel onder naamsvermelding. Maar natuurlijk! Bedankt, Ton van Kooten!

Bekijk het hele album hier.

Tja, schapen zijn natuurlijk fantastische beesten! Maar als het gaat over fotogeniek, dan winnen de geiten het toch net! Die hoorns, die koppies, die eigenwijze blik. En als het dan ook nog gevroren heeft en de ochtendzon strijkt over de wei…

Dit najaar hebben de schapen voor het eerst in jaren (sinds we de dijk niet meer doen) weer eens in Wageningen gegraasd. Het project GraanGeluk van Marcel van Silfhout probeert het oude cultuurlandschap terug te brengen in deze streek, onder andere door graanakkers met oude graanrassen terug te brengen. Zo heeft hij een aantal akkers op Landgoed Quadenoord in Renkum, maar ook de prachtige akker aan de Westbergweg (naast de Holleweg) in Wageningen. Van het graan wordt brood gebakken door een streekbakker, en komende winter GraanGeluk-bier gebrouwen door de Stadsbrouwerij Wageningen.

Voor een optimale biodiversiteit zitten er ook akkeronkruiden tussen het graan. En begrazing met schapen is een goede manier om die verder te verspreiden.

Zo liepen we op 22 november met de kudde van Renkum naar Wageningen. Vanwege de publiciteit die Marcel had opgetrommeld, werden we begeleid door een camerateam van Omroep Gelderland, en kwam er ook een fotograaf van de Gelderlander en  de Stad Wageningen.

Omroep Gelderland zond die avond een leuk item uit! Het lukt me niet het hier in te voegen, dus klik even op de link hiernaast.

Het artikel in De Gelderlander:

Ook stond er een mooi artikel in de Stad Wageningen:

Misschien weet je het nog, dat we afgelopen voorjaar twee minilammetjes een paar weken thuis hebben gehad. Zie mini-tweeling Stevie en Evie. Haar broertje heeft het helaas niet gehaald, maar met Evie gaat het uitstekend! Echt groot is ze nog altijd niet, maar wel kerngezond en ze ziet er prachtig uit. Ze snapt alleen nog niet helemaal dat ze een schaap is. Ze loopt sinds kort bij de kudde, maar is altijd veel meer op Clemens (of de andere dienstdoende herder) gericht dan op de andere schapen. Ze loopt als een hondje achter hem aan. We hebben haar ook een bel omgedaan.

Op zich heeft dat ook zo zijn voordelen, als er een schaap is dat op je af komt. Want zoals het spreekwoord al zegt, dan volgt de rest vaak vanzelf. Een paar jaar terug hadden we ook zo’n minifleslammetje, Malou. En Tijmen (die dat soort dingen altijd feilloos onthoudt) zegt dat het bij Malou precies zo ging, in het begin. En dat is helemaal goedgekomen. Nu hoort ze er helemaal bij, in de kudde, behalve dat ze nog wel graag even langskomt om gekroeld te worden. Maar dat vinden we wel gezellig.

Tja, als ik nu de foto terugzie van Evie in maart, dan kun je het haar toch niet helemaal kwalijk nemen dat ze denkt dat ze een mens is…

Evie toen

Evie nu

Ons achternichtje studeert sinds vorig jaar bos- en natuurbeheer hier aan de WUR, en zit in de  activiteitencommissie. Dus ze vroeg of ze niet een keer met de studievereniging op bezoek mocht komen. Nou, natuurlijk. Zeker nu onze eigen dochter Silke ook begonnen is met die studie.

Dus zo kwamen er 10 oktober 30 studenten op bezoek op stal. Ze kregen een demo met de honden, een presentatie vol praktijkfilmpjes van Clemens, uitleg van mij over wol, en ten slotte mochten ze een armbandje vilten. Er zaten een heleboel jongelui tussen die nog nooit gevilt hadden. En dan is het altijd weer een soort van magie, dat zo’n slap strengetje lontwol na flink wrijven een stevig rondje wordt.

Ze waren heel enthousiast, en vonden het leuk om eens zo’n andere kant van het natuurbeheer van dichtbij te bekijken. Komend voorjaar, als de avonden wat langer zijn, komen ze nog een keer, dan bij de kudde, ergens op de hei.