Naast de kudde van De Wassum die Clemens doordeweeks hoedt, hebben we natuurlijk ook nog onze eigen kleine 50 ooien. Die staan momenteel op de dijk. Begin van de avond hebben we onze kleine kudde gesplitst, omdat er binnenkort een koppeltje naar de Heelsumse Beek gaat. De rest mag de komende tijd het dijkvak tegenover de Rijnvallei begrazen. We zijn er voor het eerst lopend heen gegaan. Clemens heeft inmiddels immers de nodige ervaring met lopen met een kudde. Een zondagavond leek ons een mooi rustig moment op de dijk, waar de auto’s flink kunnen scheuren.
Dat is nog best eng, want niet alleen de schapen rennen soms opzij, ook de honden schieten er omheen. Auto’s moeten dus eigenlijk echt stoppen, maar dat hebben ze niet allemaal door. Het ging redelijk goed, behalve dan dat er een weigerschaap bleek te zijn. Er bleef een schaap achter, dat vervolgens vertikte ook nog maar een stap te verzetten. Clemens liep voorop, dus Tijmen en ik hebben het arme beest voortgeduwd en getrokken, en het laatste stuk hebben Clemens en ik haar getild, want ze ging er bij liggen. We maakten ons een beetje ongerust, maar gelukkig ging ze weer aan de wandel toen ze eenmaal in de wei was.
Die wei staat nu nog vol hoog gras, bezaaid met boterbloemen en fluitenkruid. Toen de schapen erin stonden, kwamen ze er nauwelijks bovenuit, het leken net paardenbloempluizenbolletjes, zo tussen het hoge gras.
