Er is altijd wat als je een bedrijf met beesten hebt, zoals trouwe nieuwsbrieflezers inmiddels wel weten. Dit jaar is al helemaal een raar jaar. Van het voorjaar verloren we een grote opdracht door een aanbesteding waar een andere inschrijver ver onder de gangbare prijs ging zitten. Eerder kregen we al ter horen dat het waterschap van alle dijkvakken de gebruiksovereenkomsten opzegt (zie oude blog) en dat alle schapen van de dijk af moeten. Deze zomer hebben we gehoord dat we nu toch echt uit ons gebouw moeten (zie andere blog). En vervolgens hoorden we in juli dat het Bouwfonds de pacht van onze 7 hectare grasland per half augustus opzegt, met als schrale troost dat we dit jaar geen pacht hoeven te betalen (terwijl we er nog wel 2 snedes gras van hebben kunnen halen).
Gevolg: we kunnen de ramlammeren en rammen nergens meer kwijt. Ze hebbendeze zomer de bermen van het fietspad langs de Grift begraasd, maar daar hadden ze het gras inmiddels wel op.
Eigenlijk is het tegen onze principes, om onze slachtlammeren op stal af te mesten, maar we zien even geen andere oplossing. Misschien kunnen ze later dit najaar nog een keer de Grift op. En dan daarna zouden ze toch echt een keer slachtrijp moeten zijn. Zucht!
