Als gewoon burger baal je al van zo’n laat voorjaar. Maar als eigenaar van een schaapskudde is het gewoon vet pech. Vorig jaar waren we al eind maart aan het grazen, en nu zijn we afgelopen donderdag pas begonnen. Dat zijn twee weken waar we geen begrazingsfacturen voor kunnen sturen. Er was gewoon geen gras met die kou en die droogte. Het begint nu eindelijk lekker te groeien, maar het houdt nog steeds niet over. Maar goed, dat is de natuur, dat hoort erbij als je daar van afhankelijk bent. Soms zit het mee, soms zit het tegen… Gelukkig hebben we in december langer door kunnen grazen, dus dat strepen we dan maar zo’n beetje tegen elkaar weg.
Maar, dus! De kudde is aan het grazen. De eerste wandeling, van de Haarweg naar de Grebbedijk, was toch wel spannend, want de lammeren doen het voor het eerst. Zullen de schapen niet de sappige bermen in duiken? Dwalen er geen lammeren af? Maar het liep allemaal prima. Als je over de dijk naar Rhenen bent gegaan, heb je ze wel zien staan. Een groot stuk Grebbedijk bij de Blauwe Kamer is in flexnetten gezet, en daar staan ze nu. Dat betekent ook weer dagelijks water brengen (zoals Arie hieronder laat zien) met het grote 1000-litervat achterin de Grebbebus.
Over een paar dagen gaan ze naar de bastions onder de Grebbeberg, en daarna loopt het hele spul naar Renkum. Ik zal nog wel even laten weten wanneer dat staat te gebeuren; dat is een leuk gezicht, zo over de dijk.
Overigens staat er een kleiner clubje schapen op de dijkvakken bij de bebouwde kom van Wageningen, die helemaal in het gaas zitten. Voorlopig zit er alleen op de zuidkanten van de dijk genoeg gras, maar hopelijk valt er binnenkort ook op de noordkant wat te vreten voor ze. Dan kunnen de bewoners van Rustenburcht ook weer van ‘hun’ schaapjes genieten.
Mijke en Joep namen laatst nog een paar leuke foto’s toen ze even zaten te pauzeren op de dijk, en de lammetjes om ze heen kwamen staan.
