Gisteravond de eerste shoarma geprobeerd. Die is weer ouderwets lekker! Niet echt te vergelijken met de keurige reepjes gekruid varkensvlees uit de supermarkt: het zijn wat grovere stukjes, ongelijk van grootte, en van echt lamsvlees. Een beetje wilde shoarma dus!
Als de rookworsten binnenkomen, moeten die altijd allemaal gewogen en geprijsd worden. En dan ofwel het prijslabeltje aan een touwtje eraan binden, ofwel met kaartje en al in een diepvrieszakje. Dat is best een hele klus bij een kleine 200 worsten. Gelukkig zijn we een echt familiebedrijf. Jochem (6) knipte de labeltjes (vandaar de prachtige organische vormen) en maakte er een g
aatje in (dat is best moeilijk). Tijmen (9) woog de worsten en schreef het gewicht op het labeltje. Silke (11) las dan de prijs voor, die Tijmen er ook bij schreef. Marjel bond de labeltjes eraan, en Clemens hing de worsten op in de hal. Die dus weer doordringend naar gyroskruiden ruikt. Maar dat trekt wel weer weg. 