Arnhem-zuid is helaas niet lopend te doen, dus de hele kudde is in een vrachtwagen geladen. Half april hebben we met hulp van Arie de kudde opgeladen vanuit onze wei op de Haarweg. De vrachtwagen van John Custers heeft drie lagen, die allemaal hydraulisch beweegbaar zijn. Ook kan het dak omhoog zodat de schapen niet een donker gat inlopen (daar houden ze namelijk niet zo van). In elke laag zitten een paar tussenschotten, zodat ze bij remmen niet met de hele laag de achterste schapen platdrukken. De schapen gaan erin en eruit via een beweegbaar laadplatform met hekjes eromheen. Wat ook heel prettig is, is dat chauffeur John heel rustig en kordaat is, en de schapen met liefde behandelt.
Vervolgens mochten ze er in Arnhem weer uit:
Drie weken later, op 4 mei, mocht de hele kudde weer de wagen in, op weg naar het Renkums Beekdal. Eerst wandelden we met Angela en Tijmen de kudde van de dijk naar het ‘vliegerveldje’ aan de Oude Huissensedijk.
Daar kon de vrachtwagen beter laden. Hier een filmpje dat laat zien hoe dat gaat:
Dat was trouwens nog een heel avontuur: de veewagen stond op een helling van de dijk. En eenmaal volgeladen slipten de aangedreven wielen, en kwam hij de dijk niet meer op. Het was echt ‘burning rubber’, maar ondanks alle pogingen kwam hij er niet op. Uiteindelijk hebben we een bevriende herder uit de buurt gebeld die met een trekker de wagen net een klein stukje omhoogtrok tot hij weer grip had. Pfoe!
Toen op weg naar het Renkums Beekdal. Daar waren de schapen in een mum van tijd de wagen weer uit.
Overigens was er één lam dat de wagen niet in wilde. Hij sprong over het hek van het laadplatform en toen nog over het hek van de kraal. Daarbij bleef zijn pootje tussen twee spijlen hangen. Echt heel sneu, gebroken… Met telefonische instructie van de dierenarts hebben we toen met behulp van een opgeknipte petfles en ducttape een spalk gemaakt. Heeft geholpen, want inmiddels loopt hij weer op zijn poot!
