Eigenlijk dacht het waterschap dat twee graasrondes op de Grebbedijk wel genoeg zou zijn dit jaar. Maar ja, met zo’n idioot lang groeiseizoen had niemand rekening gehouden, en het gras stond eigenlijk te lang om de winter in te gaan, en om te maaien was het inmiddels te nat. En dus mochten de schapen toch nóg een rondje komen. Dat is wel opletten, want als ze een paar uur te lang staan, lopen ze het zwart, en dat wil het waterschap niet bij zo’n waterkerende dijk. Een mooie dichte grasmat, dat moet het blijven. Maar dat is weer prachtig gelukt. Op de foto zie je dat ze het eerste vak strak leeggegeten hadden, toen ze er een stuk bijkregen.
Inmiddels staan de schapen in de Amerongse Bovenpolder, op een wel heel bijzondere plek: bij de restanten van een oude galg die in 1809 is afgebroken. Een stukje van de site utrechtseheuvelrug.punt.nl:
“Achter het oude kerkhof op de heuvel heeft tussen 1350 en 1800 een galg gestaan, die stond er voornamelijk ter afschrikking. De enige keer dat in Amerongen een doodstraf is voltrokken, was in 1687. Toen bleek de showgalg ongeschikt en moest de timmerman voor de gelegenheid een echt schavot timmeren. Een geoefende beul om de straf met het zwaard te voltrekken was evenmin voorhanden, die moest uit Utrecht gehuurd worden. Zo’n executie was dus een vrij kostbare aangelegenheid, die men liever vermeed.”
