Dit jaar was Simon (onze vaste Nieuw-Zeelandse scheerder) wat korter in Europa dan andere jaren. Hij heeft afgelopen jaar een kind gekregen, dus hij wilde niet zo lang van huis. Maar om alle opdrachtgevers toch van dienst te zijn, vloog zijn oom John de halve wereld rond. John is degene van wie Simon de scheerbusiness in Europa ooit heeft overgenomen, dus hij weet hoe het moet zeg maar. En hij kent veel klanten nog. Hij had een paar maanden onbetaald verlof genomen van zijn baan als economieleraar in Nieuw-Zeeland, en dat beviel hem prima!
Hij wilde vroeg beginnen, dus hij appte of ze bij ons konden logeren. Nou hebben we geen logeerkamer, dus ik bood aan een B&B te regelen. Dat zagen ze toch niet zo zitten (zo groot is de marge op scheren nou ook weer niet), dus toen bood ik aan een tent voor ze op te zetten in de boomgaard. Dat was prima, appte John terug. Later dacht hij: wat heb ik gedaan? Na een hele dag scheren moeten we in een tent slapen! Misschien is het wel zo’n minitentje met een hard matje erin! Dus toen ze aankwamen en de ruime familietent zagen die we hadden opgezet, was dat een pak van zijn hart. De stoeltjes met schapenvachtjes en het koude bier hielpen ook… 
John is een wat oudere versie van Simon, en heel gezellig. Hij had een Duitse medescheerder meegenomen (van wie ik even niet op de naam kan komen), zijn woolhandler was al op reis en zijn Japanse catcher vertrok die ochtend op reis door Europa, dus we moesten zelf voor een catcher en woolhandlers zorgen. We gingen eerst naar Thomas z’n kudde en in de middag die van Clemens. En gelukkig was Tijmen er, en Marjolijne, en voor de twee stagiairs Annebelle en Eva was het hun laatste dagje. En natuurlijk was Angela er ook, omdat we onze voorraad vachten voor het hele jaar moesten verzamelen!
’s Ochtends eerste de rammen op stal van hun vacht bevrijd
Daarna eerst naar de kudde van Thomas (middenrechts op de foto) op Plantage Willem III. Fotografe Edith Gerritsma maakte heel veel foto’s, maar die hebben we nog niet.
Annebelle stampt de wol aan in de wolzak
Daarna gingen we naar Clemens’ kudde in Den Dolder, waar hij een mooi schaduwrijk plekje in het bos had gevonden.
Vachtjes uitzoeken met Angela en Annebelle
Clemens en Tijmen hadden de vangkraal opgebouwd en fungeerden als catchers.
Eva en ik wachten op weer een mooi vachtje
Catcher Tijmen geeft een schaap aan John
De scheerders gebruiken een tuigje om hun ruig te sparen.
Clemens, Tijmen, Marjolijne en Eva kijken toe
Aan het eind van de middag een brandweerlijntje om alle vachten in de trailer te laden.