Pjoe, wat waren wij blij dat we vorige week Lammetjesdag hadden, en niet afgelopen zondag, met die kou en die wind en die sneeuw. En we begonnen net te wennen aan die paar dagen voorjaar vorige week. We hebben zelfs buiten gezeten op Clemens zijn verjaardag, 5 maart! Hij kon zich niet herinneren dat dat ooit eerder was gebeurd.
Hoe dan ook is het niet fijn, die snijdende kou. De stal was overvol, en het is beter als de schapen gras eten dan hooi of kuilvoer, dus we hebben al een heleboel ooien met eenlingen, en zelfs de al wat oudere tweelingen naar buiten gedaan. Maar dat de gevoelstemperatuur zo ver onder het vriespunt zou dalen, daar reken je toch niet helemaal op zo half maart.
Gisteren heeft Clemens in de wei dus maar van hekjes een schuilhoekje gemaakt voor de lammetjes. Die hebben nog niet zo’n dikke vacht als hun bolwolvormige moeders. Het is wel zo dat door het drinken van melk ‘hun kacheltje aangaat’, zoals de veearts dat altijd zo mooi zegt, maar er zijn grenzen natuurlijk. Nu maar hopen dat het gauw echt lente wordt!
In de stal wordt het inmiddels steeds rustiger. Een, twee, soms ineens nog 6 lammetjes op een dag, maar de grote hausse is geweest. Het loopt tegen de 230 lammeren inmiddels. We zien wel uit naar de tijd dat Clemens in het weekend weer eens een dagje vrij kan nemen ;-).