(verslag door onze herder Dore van Montfoort, die deze tocht organiseerde en liep, samen met herder Roelina Schouten)
Wat stel je je voor bij herder zijn? Vanuit een schaapskooi in alle vroegte de grote, stille heide op slenteren met je schapen op hun dooie gemak achter je aan om daar de rest van de dag tegen een spichtige berk aan te leunen terwijl je op een pijpenstrootje kauwt en peinst over de vraag wie eenzamer is: de berk of jij? Of weet je wel dat het iets anders ligt? Maar hoe dan precies?
Maandag 1 augustus 2022 had een kleine groep de unieke kans om een kijkje in de keuken van de moderne herder te nemen door samen met ons een tocht te lopen. We liepen van landgoed Bornia bij Driebergen-Rijssenburg naar de Krakeling om daar de kudde op te halen. En dan met de kudde weer terug.
Op de heenweg keken we samen naar waar een herder op let. Waarom zijn mountainbikers bijvoorbeeld eng? Waarom zijn schapen soms als de dood voor een plas water (belangrijk, want het regende)? Wat doe je met loslopende honden? En hoe steek je nou met 268 schapen een drukke weg over?
Bij de Krakeling brak op precies het goede moment de zon door en brachten we het rustmoment door met uitzicht op de schapen die nog naglinsterden van de regen. Aangesterkt door koffie, thee en koek (en een stoel met zitvachtje van eigen kudde voor wie even wilde zitten) gingen we daarna weer op pad, deze keer met de kudde en met de kennis om ze veilig te begeleiden naar Bornia.
‘Ik wist niet dat ze zo hard konden lopen,’ pufte een deelnemer die zich had ingesteld op mak gesjok, terwijl we in gestrekte pas achter de schapen aanbeenden. Tja, daar hadden we inderdaad wel voor mogen waarschuwen. Ons werk heeft meestal maar weinig gemeen met het beeld dat ik daarstraks schetste. Geen geslenter, geen grote, stille heide, geen eenzame herder, maar gezellig samen door het bos achter de schapen aan hollen. Maar dat het cliché zelden klopt, betekent niet dat herder zijn geen mooi werk is, met zijn eigen soort romantiek. Een van de deelnemers zei aan het einde van de dag over haar zoon: ‘Ik was bang dat hij het misschien saai zou vinden, maar hij liep de hele tijd te stralen.’ En toen ik nog eens goed om me heen keek naar de rest van de club… was hij volgens mij niet de enige.
Wil je ook een keer meelopen met de kudde? Of meedoen met een van onze andere schapenactiviteiten? Meld je aan voor de nieuwsbrief en je bent als eerste op de hoogte!