Wol hanteren

Je kunt natuurlijk overal wedstrijden in organiseren. Als herdersvereniging VGSN (waar ik in het bestuur zit) organiseren we sinds een paar jaar het NK Netten Zetten. En aangezien er voor zover we weten nergens anders ter wereld een wedstrijd in plaatsvindt, zouden we het zelfs het WK kunnen noemen.

Maar dat terzijde. Ik heb al verteld over het NK schapen scheren, dat onze schaapscheerder Johannes al twee keer heeft gewonnen. Maar in de rest van de schapenhoudende wereld houden ze ook nog wedstrijden ‘wol hanteren’, ofwel ‘wool handling’ (want het zijn de Engelstalige landen waar ze dit doen). Dan moet je tijdens het scheren zorgen dat je de smerigste stukken verwijdert, dat de scheerder niet op de vacht gaat staan, en dat als die klaar is, dat je de vacht snel oppakt en met een handige beweging van je polsen in één keer netjes op de woltafel legt. Zonder dat de vacht dubbel komt te liggen of over de randen valt. Op die tafel gaan mensen vervolgens de wol verdelen in mooie en minder mooie stukken, en beoordelen op kwaliteit: is de wol zoals het bij dit schapenras hoort te zijn, zijn de vezels overal even lang en hebben ze evenveel elasticiteit, hoe zit het met de kleur, enzovoorts.

Nou, er hebben zich nu een aantal woldames verenigd in Woolpowers, en die organiseren nu regelmatig workshops ‘wol hanteren en classificeren‘ in Nederland. Dat leek me nou nuttige kennis, dus onlangs heb ik ook zo’n workshop bijgewoond. Ik had ook een eigen vacht meegenomen van een Veluws heideschaap, en daar waren ze gelukkig heel enthousiast over.

Uiteraard leerden we ook hoe we een vacht oppakken bij de scheerder (onze eigen Johannes was ter plekke aan het scheren; sommige schapenhouders scheren ’s winters voordat de schapen gaan aflammeren). Dat is even een kunstje, en ziet er makkelijker uit dan het is, maar een paar keer lukte het toevallig best aardig. En nét die keer maakte iemand een slomo-filmpje. Maar ik wacht toch nog even tot ik mee ga doen aan de kampioenschappen.