Gisteren moest de kudde van de ene boer naar de andere boer gelopen worden. Clemens voorop, Tijmen achter, en ik in de auto erachteraan. Kwartiertje lopen, geen probleem. Mooie dag, zonnetje erbij. Al hadden we op een gegeven moment wel een slinger van 20 auto’s achter ons. Dus ging Clemens maar even met de kudde een oprit op, om iedereen langs te laten. Eén automobilist vond het zo leuk dat ze wachtte tot we weer gingen lopen en achter ons aan bleef rijden.
Bij aankomst op de Veensteeg (hoek Heuvelweg) wilde Clemens eigenlijk op de weg nog even wat schapen behandelen, omdat hij bang was dat ze anders de wei stuk zouden lopen. Maar de kudde besloot anders, en liep meteen de wei in. Gelukkig was er rond de ingang van de wei een stukje wat harder en hoger, zodat het meeviel met het stuklopen.
Tijmen kwam zijn vriendin Malou tegen in de kudde. Dat was twee jaar geleden een fleslammetje, en voor een groot deel door de kinderen grootgebracht, dus behoorlijk mak. Nu is ze een volwassen ooi en verwacht ze een eenling. Hij herkent haar aan haar krulstaart en van dichtbij kan hij haar oormerk checken.
