Twee keer belde er iemand, dat er een schaap op zijn rug in de wei lag, op de dijk. Clemens was aan de andere kant van Wageningen, en belde of ik vanuit mijn werk niet even kon gaan kijken. Dus liep ik, in mijn panty, haklaarzen en nette rokje, de wei in.
Daar lag de ooi, met haar pootjes in lucht, haar kop gelaten opzij. Ik dacht nog 87even dat ze dood was. Maar toen ik dichterbij kwam, bewoog ze en probeerde overeind te komen, wat niet lukte. Gelukkig kon ik het schaap zo omrollen, en liep ze meteen naar de anderen toe om direct te gaan grazen.
Onze ooien zijn van twee schapenrassen. De Veluwse heideschapen zijn smaller en hoog op de poten, de Swifters zijn wat gedrongener, er zit Texels bloed in, met van die platte ruggen. Het was dus ook duidelijk een Swifterooi die op haar rug terechtgekomen was.