Niet te geloven, hebben we zomaar al meer dan 100 lammetjes. Zelfs Tijmen (herderszoon van 10) is de tel een beetje kwijt, terwijl we toch op hem vertrouwen voor de details. Gisteren is de eerste lading ooien met eenlinglammeren alweer naar buiten gegaan. Ik plaats binnenkort een filmpje (zit nog op Clemens’ mobiel en die ligt al op bed). Tijmen was er uiteraard bij, en vertelde dat ze eerst even moesten wennen, die lammeren zien natuurlijk toch voor het eerst in hun leven gras, maar na een tijdje al weer druk aan het springen waren. Dat springen is sowieso geweldig. Soms gaan ze achter elkaar aanrennen, en dan springt er ook nog af en toe eentje rechtstandig de lucht in, met vier pootjes tegelijk. Tijmen zei ook al: “Daar word ik altijd zo vrolijk van!” Ook daarvan volgt gauw een filmpje.
Vanochtend had Clemens vrij, net als vorige week zondag. Dat mag ook wel eens, want hij maakt soms dagen van 12-16 uur. Het is dat we weten dat het tijdelijk is, anders was het niet te doen. Maar vandaag hoefde hij pas om 1 uur op stal te zijn, en was hij ‘al’ om 8 uur vanavond weer terug. Vrijwilligster Marjolijne heeft namelijk een goede vriendin, Rosalinda, veearts, en die vinden het heerlijk om af en toe samen met hun kinderen op de Haarweg voor de schapen te zorgen. Toen Clemens en Tijmen vandaag aankwamen, heeft Rosalinda aan Tijmen en haar eigen zoon Axel (ook 10) een lesje verloskunde gegeven. Ze mochten zelfs even voelen bij een ooi waarvan het lam niet goed lag. Na eerst uiteraard heeeel goed hun handen gewassen te hebben. Ze konden voelen dat een pootje teruggeslagen lag. Maar het goedleggen van het pootje hebben ze toch maar aan Rosalinda overgelaten.