Onze Veluwse heideschapen hebben prachtige vachten. Maar ja, ze zijn wel allemaal (op één na) wit. En sommige mensen vinden een gekleurde vacht nou eenmaal mooier. Ik kan ook enorm genieten van een gemeleerd bruine vacht. Daarom zijn we blij dat we al voor de tweede keer bij het scheren mogen zijn bij Serge van der Zweep (bordercolliefokker en -trainer in Heteren; wij hebben Peggy ooit bij hem gekocht).
We pakken het steeds professioneler aan. Toen we zelf scheerders hadden bij de kudde, zei de Nieuw-Zeelandse wolpakster dat ze in Nieuw-Zeeland elke vacht op een tafel leggen en de troep eruit vissen. Op een tafel! Dat leek Angela en mij nou ook wel handig. Dat gebuk en gerol op je knieën is niet echt ideaal (ik loop tenslotte ook al tegen de 50 en Angela is daar al ietsje overheen ;-). Dus toen de Aldi vorige week een set van 3 klaptafels in de aanbieding had, heb ik mijn slag geslagen. Toen we ze uitklapten, riepen de Poolse scheerders meteen: Ah, barbecue!
Hoe dan ook, we kwamen zonder rugpijn en zonder beurse knieën thuis met een auto vol prachtige vachten in alle tinten bruin en grijs!