Vorig deden we het voor het eerst: een echo laten maken van de ooien. En dit jaar dus weer, op de Renkumse hei waar de schapen momenteel staan. Door dit scannen weet je of ze drachtig zijn geworden of niet (niet-drachtig heet ‘gust’), en zelfs kun je zien of er een eenling of tweeling in zit. Voordeel hiervan is dat je alleen de drachtige schapen binnen hoeft te halen; de guste blijven gewoon de hele winter buiten. Ook halen we de tweelingmoeders wat eerder naar binnen (voor wat extra krachtvoer) dan de eenlingdraagsters. De kosten van het scannen verdienen we makkelijk terug door de besparing in krachtvoer.
Onze vaste veearts Judith van Andel, van Provinos, gespecialiseerd in schaapskuddes, komt dan met een veewagen waar de schapen doorheen lopen, en scant ze stuk voor stuk. Met gekleurde spuitbussen merkt ze de ooien op de zijkant: een kleur voor tweelingen, een andere kleur voor eenlingen, en eentje voor gust.
Clemens en Marjolijne bij de vangopstelling voor het scannen.
Zo liepen de schapen door de kar heen.
Judith (van achteren gezien) scant de schapen. Marjolijne (met warme muts) noteert de oornummers voor de administratie.
Foto’s Bosse van Swaay