We houden heel erg van schaatsen hier. Het probleem is alleen, als je kunt schaatsen, dan is het dus een hele tijd heel erg koud geweest. Dat gaat dus doorgaans gepaard met gedoe op stal. Dit keer was er, net als drie jaar geleden, niet alleen strenge vorst, maar ook een stuifsneeuwstorm, recht op de open kant van de stal (die is uiteraard open naar het oosten, omdat de wind meestal uit het westen komt). Een deel konden we tegenhouden door zeilen te spannen, maar die fijne sneeuw waait door elk gaatje naar binnen.
Als dat alles was, dan ging het nog wel, maar vervolgens bevroor eerst de ringleiding naar de waterbakjes, en vervolgens de gehele waterleiding. Alleen in het woonhuis was nog stromend water. Dat werd dus twee keer per dag een slang uitrollen vanuit het woonhuis, en alle waterballen vullen. En die dan regelmatig ijsvrij houden. En dan de slang leeg laten lopen en weer oprollen en ijsvrij opbergen…
Alsof dat nog niet erg genoeg was, viel ook de stroom nog eens om de haverklap uit. Op deze oude boerderij (4 jaar geleden gekocht door de WUR) is de elektra een beetje gek gegroepeerd. Wij huren wat schuren, maar er zit ook nog een installatiebedrijf, een sloopbedrijf en wat proeven van de WUR zelf. En die hadden allemaal kacheltjes neergezet tegen de kou. Dat trok het systeem niet, en dus moest de storingsdienst van de WUR soms wel drie keer per dag (én nacht) komen om het te fiksen. Overigens, zo chagrijnig als we waren over het elektra, zo blij waren we met de helden van de storingsdienst, die toch maar elke keer weer kwamen, bij nacht en ontij en hevige kou. Er wordt gelukkig inmiddels gewerkt aan een structurelere oplossing, want dit willen we niet nog een keer meemaken…
We hebben genoten van het schaatsen, maar we waren ook wel weer heel bij toen het weer dooide.
