Bij het vachtvilten gebruiken we grote lappen bubbeltjesplastic van 1.50 x 2.50m. Bij een workshop dus zes stuks. En die hergebruiken we dan weer bij de workshop erna (anders zouden we elke keer 15 meter van dat spul weg moeten gooien, en dat gaan we dus niet doen). Maar dat betekent dat we ze moeten afspoelen en dat ze daarna moeten drogen. En dat is nog niet zo eenvoudig, met zulke lellen van lappen. Op de Haarweg, onze vorige locatie, hingen ze over deuren en rekken heen, maar dan hingen ze eigenlijk altijd in de weg. En op onze nieuwe locatie zijn niet eens genoeg deuren om ze overheen te hangen.
Clemens klaagde er al jaren over, hij vond het altijd zo lelijk (en eigenlijk was ik het wel met hem eens). Dus op onze nieuwe locatie hebben viltvrijwilliger Angela en ik dat eindelijk eens netjes opgelost. We hebben een ophijsbaar wasrek gemaakt van 3 latjes, 6 rondhoutjes (al was er eentje te weinig op voorraad, die moet er later nog bij), 2 katrolletjes, een kikkertje en 20 meter touw. Geïnspireerd op de wasrekken die ze in Engeland en Ierland boven de kachel hangen. Eigenlijk heel simpel, maar werkt perfect. We zijn er eerlijk gezegd apetrots op! En Clemens is ook blij. En dat is ook wat waard, toch? 😉
