Net als afgelopen zomer, mochten we ook deze winter de geluidswal bij Cinemec weer begrazen. Door allerlei omstandigheden konden we daar pas in de kerstvakantie naar toe. Op 23 december liepen we vanuit het Renkums beekdal door Bennekom, langs het zwembad..
… door het Binnenveld, waar voorbijganger Huub Haaker dit filmpje schoot:
En toen de A12 over. Gelukkig ligt er een fietsbruggetje dat uitkomt pal naast de geluidswal. Maar we wisten niet zeker of de schapen er overheen zouden durven, want ze houden niet zo van onbekende dingen. Het leek goed te gaan, tot ze schrokken van een toeterende vrachtwagen en een knetterende motor:
Daarna kostte het Clemens als zijn overredingskracht en lieve woordjes om de kudde weer op gang te krijgen, maar dat lukte:
Vervolgens stonden we tot het eind van het jaar. we moesten dit keer niet alleen de stadskant begrazen, maar ook de snelwegkant. Dat was best spannend, want je moet er niet aan denken dat er een schaap ontsnapt en de weg op rent. Gelukkig ligt er een sloot tussen, en vonden de schapen dat verkeer maar een beetje eng.
Het was overigens heel hard werken. Het waren steeds kleine stukjes, dus elke keer moesten we weer netten afbreken en verderop neerzetten.
Ook was het loodzwaar om steeds maar weer die steile wal op te klimmen, en al helemaal met die zware netten in je hand. Gelukkig hadden we hulp van vele vrijwilligers die de honderden meters netten meeprikten.
Wat meeviel was dat de kornoelje zijn blad verloren had, en dus niet uitgerasterd hoefde te worden. Ook was het zeldzaam lekker weer voor december: warm en droog. We moeten er niet aan denken hoe het geweest zou zijn bij sneeuw, ijzel, snijdende koude wind en ander ongemak.
Wat ook meeviel was dat we precies op Oudjaarsdag klaar waren. Want in zo’n woonwijk met oud&nieuw, al dat vuurwerk en schapen, dat leek ons nou helemaal niets.
Gelukkig konden we op 31 december rond de middag het Binnenveld in. Onderweg moest Arie voor de kudde uit om de groepen jongelui te vragen even te stoppen met carbidschieten. Maar de boerenjeugd heeft daar gelukkig wel begrip voor.
En zo kwamen we nog net in 2015 aan op boerderij de Hooilanden voor de winterbegrazing.
